Los artysty w czasach zniewolenia. Teatr rapsodyczny 1941-1967
Autor: Jacek Popiel
Wydawnictwo: WUJ, 2006
Okładka: twarda z obwolutą
Stan: dobry
Uwagi: brak
Książka Jacka Popiela „Los artysty w czasach zniewolenia. Teatr Rapsodyczny 1941-1967” to wnikliwe studium teatru, który odegrał istotną rolę w polskim życiu kulturalnym w jednym z najtrudniejszych okresów XX wieku. Autor, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, szczegółowo opisuje historię Teatru Rapsodycznego, założonego przez Mieczysława Kotlarczyka, i pokazuje, jak twórcy związani z tym teatrem, w tym Karol Wojtyła, stawiali opór politycznym represjom poprzez sztukę.
Teatr Rapsodyczny działał w warunkach wojennej okupacji i stalinowskiego reżimu, co uczyniło go miejscem szczególnego znaczenia dla zachowania polskiej kultury i tożsamości. Popiel dogłębnie bada, jak artyści zmagali się z politycznymi ograniczeniami, walcząc o wolność twórczą i wyrażając poprzez swoje spektakle opór wobec totalitarnych władz. W centrum uwagi znajduje się nie tylko historia samego teatru, ale także szczegółowe losy artystów, którzy w tych trudnych czasach tworzyli i działali na rzecz kulturalnego oporu.
W książce nie brakuje archiwalnych dokumentów, relacji z wystawień i szczegółowych analiz spektakli, co nadaje tej pracy ogromną wartość naukową. Autor z powodzeniem łączy elementy historyczne z refleksją nad rolą teatru jako formy społecznego i kulturowego oporu.
Popiel zwraca uwagę na złożoność relacji między kulturą a polityką, pokazując, jak istotna była rola Teatru Rapsodycznego w zachowaniu polskiej tożsamości w czasie zniewolenia. Dzięki precyzyjnemu stylowi i bogactwu szczegółów, książka stanowi nieocenione źródło wiedzy dla osób zainteresowanych historią teatru oraz kulturą w okresie PRL.