Nie ma się z czego śmiać
Autor: Joseph Heller
Wydawnictwo: PhantomPress, 1992
Okładka: miękka
Stan: dobry
Uwagi: nieznaczne otarcia/załamania okładki
O książce:
„Nie ma się z czego śmiać” Josepha Hellera i Speeda Vogela to książka, w której temat śmiertelnie poważny zostaje obrócony w literacką kpinę – bez straty dla wiarygodności. Heller, autor „Paragrafu 22”, opisuje własną walkę z zespołem Guillaina-Barrégo – chorobą, która w 1981 roku niemal całkowicie go sparaliżowała. Zamiast ckliwej autobiografii chorobowej dostajemy jednak zapis zmagań prowadzony z humorem, autoironią i pewnym typowo nowojorskim tupetem.
Narracja ma formę dwugłosu: Heller relacjonuje doświadczenie utraty kontroli nad własnym ciałem, a Vogel – jego długoletni przyjaciel – opisuje świat wokół pisarza: wizyty w szpitalu, rozmowy ze znanymi twarzami amerykańskiej kultury, a nawet własne „zastępstwo” Hellera w roli towarzyskiego bywalca. W efekcie dramat choroby przeplata się z anegdotą, w której Mel Brooks czy Dustin Hoffman stają się postaciami niemal tak samo ważnymi jak lekarze.
Ta konstrukcja może drażnić czytelników oczekujących poważnego świadectwa – niektórzy uznają ją za snobistyczną opowieść o salonach. Ale to właśnie ta lekkość, połączona z uporem w oswajaniu tragedii żartem, sprawia, że książka pozostaje w pamięci. „Nie ma się z czego śmiać” to opowieść o przyjaźni, o sztuce przetrwania dzięki humorowi i o tym, że życie – nawet unieruchomione w szpitalnym łóżku – nie przestaje być pełne absurdów.