Kanon i obrzeża
Redakcja: Inga Iwasiów
Wydawnictwo: Universitas, 2003
Okładka: miękka
Stan: dobry
Uwagi: nieznaczne zagięcia okładki
"Kanon i obrzeża", redagowany przez Ingę Iwasiów i Tatianę Czerską, to zbiór esejów poświęconych zmianom, jakie zaszły w polskiej literaturze po transformacji ustrojowej 1989 roku. Książka analizuje, jak demokratyzacja wpłynęła na literacki kanon, znosząc bariery między literaturą krajową a emigracyjną oraz umożliwiając redefinicję pojęcia literackiej klasyki. Eseje w tym tomie stawiają pytania o pluralizm i inkluzywność, badając, kto i na jakiej podstawie decyduje o miejscu tekstów w kanonie. Szczególne znaczenie przypisano marginalizowanym głosom, które wpływają na nową, bardziej demokratyczną definicję literackiego dziedzictwa.
Jednym z głównych motywów książki jest decentralizacja kanonu literackiego, czyli proces, w którym peryferyjne teksty zyskują nowe miejsce w literaturze, często wypierając dotychczasowe hierarchie. Eseje zawarte w "Kanonie i obrzeżach" pokazują, jak literatura po 1989 roku przeszła ewolucję, zmieniając sposób, w jaki krytyka i teoria literatury analizują twórczość. Autorzy tych tekstów dyskutują o równowadze między tradycją a nowoczesnością, podkreślając konieczność inkluzywnego podejścia do literackiej spuścizny.
Książka wyróżnia się interdyscyplinarnym podejściem, które łączy teoretyków literatury, krytyków i badaczy w dialogu na temat przemian kulturalnych i ich wpływu na literaturę. Kontekst lat 90., okresu dynamicznych zmian społecznych i politycznych, stanowi kluczowy element analiz, co czyni tę książkę ważnym głosem w dyskusji nad tożsamością polskiej literatury po transformacji.
